Blog 9: Echt Afrika

27 juli 2017 - Door: Anne-Wil Nieuwenhuize en Aline Cornelisse

Met het luide klokkenspel van de Big Ben loopt de wekker af. Om zes uur welteverstaan. En dat in je vakantie. Tja, daarvoor is het natuurlijk ook een werkvakantie. De Afrikaanse dag begint vroeg. Te horen aan de geluiden buiten komen de meeste Malawianen rond half vijf, vijf uur van hun slaapmatje.

 

Als echte Hollanders houden we van ‘op tijd zijn’. Kwart voor zeven ontbijten, afwassen en dan om kwart voor acht aan de slag. Maar die knop moeten we behoorlijk omzetten, of beter: helemaal  uitzetten. In Afrika is tijd niet zo belangrijk. En op tijd komen al helemaal niet. Ook kan er onderweg van alles opdoen, waardoor je niet op tijd kunt komen. Als de president een bezoek brengt aan de stad, sluiten ze alle wegen af en de rest van het wegverkeer mag het uitzoeken. Daar gaat je afspraak! Wij verwende Hollanders gaan ervan uit dat álles er áltijd is. Hier is dat een tikkeltje anders. Vorige week had het tankstation geen diesel meer. Daar sta je dan. Niet voor te stellen in Nederland.  

 

Afijn, wij vanmorgen netjes op tijd klaar, want de Stéphanos beroepsopleiding houdt op woensdagochtend hun assembly,  een meditatief moment met toespraken en zang voor, door en met de docenten en leerlingen. Dat willen we wel eens meemaken. De mensen hier houden echt van toespraken. Van de taal zullen we niet veel verstaan, maar vooral het zingen lokt ons. Dus wij staan netjes om 8 uur bij de school. Er lopen wel wat leerlingen, maar we voelen direct al aan: dit zit niet pluis. Waar is iedereen? Corrie heeft toch echt afgesproken dat we dit vandaag zouden meebeleven. Al snel komt de aap uit de mouw. Nee, vandaag is er geen assembly, want er zijn examens. Maarre, het was toch afgesproken? Ach, je kunt hier zoveel afspreken als je wilt, maar of een afspraak nagekomen wordt, is altijd maar afwachten. Toch zijn het de kwaadste mensen niet. Als ze begrijpen dat we hen zo graag horen zingen, wordt er acuut een samengesteld koor opgericht. Om 12 uur komen ze speciaal voor ons bij het guesthouse zingen. Kijk, dat is ook de Malawiaan. Vriendelijk, voorkomend, altijd in de weer voor een ander. 

 

Nu nog afwachten of we tussen de middag iets te horen krijgen. Je weet maar nooit!

 

Marita Oostdijk

 

PS. We weten niet in hoeverre het besmettelijk is. Dus familie, neem het ons niet kwalijk als we later dan gepland op Schiphol aankomen J!