Een kijkje achter de schermen bij het bezoeken van sponsorkinderen in het veld

Kleed je warm aan, appt Alexander. En het is niet teveel gezegd. Onderweg daalt het kwik tot zo'n 13 graden. De airco kan uit. Zo nu en dan miezert het iets. Goed om het rode stof van de auto te spoelen. De lange rit voert door de stad, door het drukke handelsgebied Limbe. Het schiet niet echt op. Ook buiten de stad niet. Vele minibusjes (het openbaar vervoer) en trucks houden het verkeer op. In de dorpen die ik passeer krioelt het van de mensen en men steekt vaak onverwachts over. Daarna volgt een prachtige rit door de theevelden. Het laatste stuk gaat over een onverharde weg. Door de regen die is gevallen is deze erg modderig en mijn auto gaat soms aan het driften. Gelukkig raak ik niet van de weg en kom ik ook niet vast te zitten. Na een rit van ruim anderhalf uur arriveer ik bij de nursery waar ruim 50 kinderen op mijn komst wachten.

De kinderen (meest peuters/kleuters) zitten of staan op de veranda en zingen een welkomstlied. Het is nog even wachten op mijn collega uit het veld. Als hij gearriveerd is kunnen we beginnen. De kinderen komen nu ook binnen en zitten op de koude betonnen vloer. De hoofdfleidster begint met gebed en laat de kinderen meebidden. Dan krijg ik het woord. Vanwege de leeftijd heb ik de Kijk en Luisterbijbel van Laura Zwoferink meegenomen. Het verhaal van de schepping. Ik lees voor en vertel. De juf denkt dat de zon al op de eerste dag is geschapen en dat verteld zij de kinderen ook. Ze denkt: God schiep het licht, dus de zon. In korte stukjes, herhalend en steeds terugvragend krijgen de kinderen het verhaal van de schepping te horen.

Na het Bijbelverhaal delen we de kaarten en vetkrijtjes uit. Ik vertel de kinderen dat zijn mogen tekenen over de schepping. De kaart is bedoeld voor hun sponsor. De volwassenen schrijven de namen op de kaart en helpen met tekenen. Zij genieten minstens zoveel als de kinderen. Aan het eind blijken drie kinderen niet aanwezig, dus op een ander moment zal ik nog eens terug moeten voor deze drie. 

Ook deel ik post uit Nederland uit. Op deze groep van 50 kinderen kregen vier kinderen post van hun sponsor. Ik vertaal zo goed mogelijk wat er op de kaart staat. Verwondering van de volwassenen en kinderen als een kaart open gaat en er vervolgens muziek uitkomt.

Het begin is er weer. Nu de overige ruim 900 kinderen nog. Verspreid over zeker 15 locaties. Per locatie moet ik meestal ook diverse keren terug voor alles compleet is. En dan nog kan ik niet alle kinderen te pakken krijgen. Dus mocht u eens een jaar geen post krijgen, dan biedt ik u hierbij mij excuses aan.

Tijdens de terugreis zet ik de 4wd aan op de modderweg, dat rijdt een stuk prettiger, al blijft het oppassen, zeker met al die mensen die langs de weg lopen.

P.S. Bekijk vooral ook even de foto's waarop u ziet dat de kinderen op de kaart een tekening maken over de schepping.

Ook een (wees)kind sponsoren? Neem dan gerust contact op via: www.stephanos.nl/sponsor-worden