Niets gegeten
29 november 2022 - Door: Thea Mawaya - Den Ouden
Om half 7 sta ik voor de deur bij het waterdril bedrijf. Zij zijn gespeciliseerd in het drillen van diepwater putten, 'boreholes' genoemd. De onderzoeker stapt bij mij in de auto, nadat hij al zijn gereedschap in het bakkie heeft gelegd. We gaan vandaag de bergdorpen in om op 2 plaatsen onderzoek te doen naar water. De mensen in deze dorpen zijn alleen aangewezen op de rivier. Zelfs de oudsten uit het dorp hebben nog nooit water uit een borehole gedronken! Een vrouw laat mij een emmer met vies water zien, dat drinken zij en daar koken zij mee. Het onderzoeks team is ondertussen aan het werk. IJzeren pinnen worden om de 100 meter als haringen in de grond geslagen. Elektriciteit draadjes verbinden de pinnen met een hydrolische machine wat de metingen weergeeft. Hiermee wordt de diepte van het water gemeten. Op de meest gunstige plaats wordt uiteindelijk een stuk hout in de grond geslagen als indicator voor de juiste plaats.
Ondertussen voel ik iemand aan mijn rok trekken, en binnen no-time heb ik kleine Malawiaantjes om mij heen staan. Ze zijn vrij en vinden de aandacht leuk. Ik laat ze hoogspringen door een tak van een boom voor hun voetjes te houden. Grote schik! Dan bedenken ze zelf dat ze 'autootje'gaan spelen en sputteren luid met hun mond. Hoe simpel kan het zijn.
We lopen het dal in naar het volgende waterpunt. De mannen slaan de pinnen weer in de grond. De kinders hebben een nieuw spelletje gevonden: schat zoeken, maar dan in de vorm van een zoete aardappel. Een meisje van 5 jaar ziet nog net een stekje van een zoete aardappel uit de grond steken en begint met haar handen te graven (zie foto's). Ja daar is het, juicht ze, die is voor mij! De kleine aardappel die nog over was van de vorige oogst wordt langs haar rokje schoongeveegd, puntje eraf gebroken en het verdwijnt rauw in het mondje. Het klinkt als een rauwe wortel, maar ze geniet ervan.
Niets gegeten
Even later zit ik met de kleintjes onder een boom en vraag hen wat ze vanmorgen gegeten hebben. Niets.. En gisteren? Mijn moeder heeft meel geleend en daar nsima (maïspap) van gekookt, verteld een jongen, en ik heb in de rivier visjes gevangen. Wat een verschil! Ik moet denken aan de Bijbellezing gisteravond thuis met de kinderen. Besneden of onbesneden, Jood of heiden, we hebben allemaal hetzelfde nodig: genade!
Terwijl ik zit te mijmeren, komt er een vrouw op haar knieën naast mij zitten en bied me een mandje onrijpe mango's aan. 'Voor thuis', zegt ze, 'en moge de Heere Die de aarde geschapen heeft, die mannen aanwijzen waar Hij het water verstopt heeft'. Dat bid ik ook, tot Zijn eer!
Zie ook de bijbehorende foto's
Dank voor uw hulp, gebed en betrokkenheid. Een bijdrage leveren is mogelijk via NL74 RABO 0335 3074 50 t.n.v. Stéphanos of onderstaande optie:
Door dit formulier te verzenden, geeft u toestemming om deze gegevens te verwerken in ons systeem. We gaan zorgvuldig met uw gegevens om, zie ook ons privacy statement.
