Vrouw of schoonzus

In de blog van collega Martine wordt gesproken over een echtpaar, later werd het verhaal nog verbazingwekkender! Lees het hieronder in de blog van Thea Mawaya- Den Ouden:

Vrouw of schoonzus?

Wij zijn al een hele morgen op pad, eerst 1,5 uur door de bergen over de geasfalteerde weg, het laatste half uur over de onverharde weg. Ondanks dat het door de overstromingen in februari nu heel groen is voor de tijd van het jaar, begint de weg toch aardig droog te worden en stuift er een ware stofwolk achter ons aan. Niet fijn als je hut vlakbij de weg staat en je net de waslijn hebt vol hangen..

Voor vandaag staan er verschillende huisbezoekjes op het programma, monitoring visits, noemen we dat. We willen namelijk graag zelf met eigen ogen zien of de activiteiten die uitgevoerd worden ook inderdaad een verbetering zijn voor het dorp in het geheel en of vooral het kind er mee geholpen is. Dus we gaan een aantal hutten af en krijgen niet alleen een kijkje in de leven van de mensen, maar ook in hun hart en huis. Dit doet mij denken aan het boek: 'Binnen is het donker, buiten is het licht' wat in woord en beeld goed weergeeft wat je in de Malawiaanse dorpen zoal tegenkomt.

Het laatste bezoek is bij een opa en oma die de zorg voor een kleindochter van 8 jaar op zich heeft genomen nadat haar moeder bij de geboorte overleed. De grootouders hebben zelf 7 kinderen die allemaal getrouwd zijn. Na de Cyclone Idai in 2019 heeft dit gezin hulp gekregen van Stéphanos met de opbouw van hun huisje. Ondanks de hoge leeftijd gaat de 78 jarige opa nog steeds in de bergen tegen de Mozanbikaanse grens hout sprokkelen om houtskool te maken. Oma werkt met gebogen rug op het land. Het is hier droog en de maïsoogst mislukt meestal. Dus wordt er gierst en katoen verbouwd.

Opa verteld met trots dat ze het afgelopen jaar meer katoen konden verkopen, dankzij zijn hardwerkende vrouw! Oma verteld op haar beurt weer dat opa met de verkoop van houtskool golfplaten voor hun huisje kon kopen. Samen zorgen ze op hun oude dag dat het hun kleindochter aan niets ontbreekt. We voelen de liefde die er is voor elkaar en kunnen niet anders dan met- en voor hen bidden. Buiten op de mat voor het huis knielen we neer en danken de Heere voor Zijn trouwe zorg voor dit gezin en de onderlinge liefde die er is. We bidden op de Heere hen ook oog wil geven voor het Kind in de kribbe en Zijn verlossend werk.

Opa en oma lopen met ons mee, maar niet voordat ze hun huisje hebben laten zien, en ja ze willen ook wel graag samen op de foto. Oma grijpt mijn hand vast, terwijl ze me iets dichter naar haar toetrekt. 'Amayi, zegt ze, ik ben al zo lang weduwe, maar de Heere is goed voor me'. Ik vraag haar verbaasd of ik iets niet helemaal begrepen heb, jullie zijn toch een echtpaar? Ja, dat is ook wel zo zegt ze, maar eigenlijk is het de broer van mijn overleden man. Maar sinds dat hij op jonge leeftijd overleden is, zorgt zijn broer voor me, als zijn eigen vrouw..... De Malawiaanse cultuur verbaasd me nog iedere dag!

Foto 1: Het oude 'echtpaar'

Foto 2 - 5: Enkele foto's van het dorp wat bezocht werd.