Watersnood hongersnood en irrigatie deel 2

3-Gangen Kerst Menu. Ik zie u en jou denken : “ zo’n etentje klinkt ons niet onbekend en daar wil ik wel bij aanschuiven ”

Kom er bij – eet gezellig mee….

Dat maakten we vorig jaar omstreeks de Kerstdagen ook in Malawi mee niet beseffend dat er 2 weken later een watersnood zou volgen wat diep ingrijpt tot op de dag van vandaag.

In deze tijd vragen we rond het Stephanos terrein opnieuw naar de omwonenden “kom deze week op een afgesproken dag langs want we hebben 20 kilo maïs voor jou en je familie’’ Wat ongeloofwaardig wordt ik aangekeken waar dit voedsel zou gauw vandaan wordt getoverd maar langzaam verschijnt er een glimlach van vertrouwen want inderdaad de schuur is nog vol met voedsel en dat bericht gaat letterlijk van mond tot mond.

Toch met elkaar voedsel ontvangen en dankbaar naar huis lopen met de gemalen mais op het hoofd. Kerstfeest is Christus-feest want het Kindeke Jezus is geboren en daar staan we in verwondering bij elkaar om dit heilsfeit te herdenken. Daar hoort mededeelzaamheid bij.

Dit is zomaar een dagelijks moment wat wij als hulpverleners ook als intieme ogenblikken beleven want het is niet zomaar iets dat je een hongerige menigte mag voeden.

In een lange rij

Bij de huidige voedselschaarste hoort geduld met lange wachttijden bij.

Ik zie ze komen van de heuvels – kleine en grote mensen en meestal vrouwen en meisjes die traditie getrouw verantwoordelijk zijn voor de dagelijkse kost. Zwijgzaam en oppassen om met de blote voeten niet in de doorns te stappen. De lege manden worden klaargezet om de maïs in korrels te ontvangen. Per 10 families mogen ze aanschuiven om de namen te laten registreren zodat er eerlijke verdelingen plaats vinden.

Dit is het moment waar op men het rijke voedsel ontvangt en nu begint men te praten  of je glimlacht maar een beetje mee als de honger je verzwakt. We horen de verhalen en zien de gezichten en je kunt er de krant mee vullen:

-          Heb je gezien dat er al weer auto ’s rijden met de letters United Nations er op – dat houdt in dat we moeilijke tijden tegemoet gaan en er flinke controles zijn op de kwaliteit van het voedsel en de verdeling ervan.

-          Onze buren hebben de kinderen maar thuisgehouden van school want net als 14 jaar geleden moet er voedsel gezocht worden en het liefst als het donker wordt en dat gaat ten koste van de nachtrust en schoollessen .

-          Je haar begint al aardig te verkleuren en je ingevallen gezicht wordt er ook niet mooier van, plagen de kinderen met elkaar. Neem nog een stukje geitenvel dan heb je tenminste wat te kauwen om het hongergevoel en ingevallen gezicht wat te verbergen.

-          Afgelopen zondag hebben we na afloop van de dienst al een beetje maïs van de diaconie ontvangen maar daar raakt het ook steeds meer op.

De weegschaal staat er zielig maar wel eerlijk bij want we houden van de juiste gewichten en niet van afrondingen naar beneden. Met open schorten, manden en plastic emmers wordt de maïs naar de maïsmolen gesjouwd en daar tot mail gemalen. De portemonnee moet nu open om een kleinigheid voor het malen te betalen. Op deze manier zijn de klanten bekend  en in de Stéphanos administratie en hebben we een juiste controle waar en wanneer men opnieuw mag terugkomen.

We roepen ze nog na dat bij de afkondigingen in de kerk de datum en tijd bekend worden gemaakt van een volgende distributie. Zo kunnen ze ook onderling voorraden verdelen om gezamenlijk het hoofd te bieden aan het nijpende voedsel tekort.

Moeders met de kinderen gaan beladen maar gelukkig huiswaarts en ondertussen wordt er bij de pomp nog een jerrycan met drinkwater meegenomen. Thuis is de houtskool al aan het gloeien en de maag mag voor zonsondergang weer gevuld worden.

Wilt u de andere delen van het verhaal niet afwachten, maar nu uw gift al overmaken? Maak dan uw gift over op IBAN: NL74 RABO 0335 3074 50 T.n.v. Stichting Stéphanos te Hendrik Ido Ambacht O.v.v. Honger en Irrigatie.